Vanuit Mexican Hat is het vanochtend een korte rit naar Monument Valley. Als we daar tegen 9 uur aankomen zijn de indianen hun kraampjes langs de kant van de weg nog op aan het bouwen. Bij de ingang van dit Navajo Tribal Park krijgen we een gids met de route van de Valley drive. Aan de 17 mijl lange onverharde weg hebben we gisteren al een beetje kunnen wennen. Alleen zijn hier de heuvels wat minder hoog maar de kuilen wel wat dieper. De mooie rode losstaande rotsformaties steken prachtig af tegen de blauwe lucht met hier en daar een wolk. De formaties hebben fantasierijke namen als; Elefant Butte, Three Sisters en Totem Pole.

Na zo'n 2 uur zijn we terug gehobbeld naar het visitor center. We overbruggen hierna de lange, niet bijster interessante weg naar Cortez. We maken een lunchstop in het enige plaatsje op dit stuk van de kaart, Kayenta. We eten hier een broodje en slaan wat proviand in voor vandaag en morgen. Even buiten de toeristische pleisterplaats Cortez rijden we het Mesa Verda National Park binnen. Een 15 mijl lange weg kronkelt omhoog naar het visitor center. Hier ligt ook de Farview Lodge, ons hotel voor vannacht. We checken in en laden onze koffers weer uit. Hierna halen we bij het visitor center tickets om morgenochtend onder begeleiding van een Park ranger Cliff Palace te bezoeken. Het is inmiddels even na halfvier en we besluiten eerst het museum te bezoeken .Na wat meer achtergrond over de Anazasi-indianen te hebben gekregen, beginnen we aan de Mesa Top Loop Drive. Langs deze route liggen verschillende architectonische ontwikkelingen. De nederzettingen van de indianen evolueren van ondergrondse pithouses tot bovengrondse cliff dwellings. Een prachtig voorbeeld zien we bij Sun Point view; Cliff Palace.

Tegen zeven uur zijn we terug op onze kamer. We zitten nog even op het balkon voordat we douchen om te gaan eten. We hoeven niet lang te twijfelen want er is in het park maar 1 restaurant. Dat dit niet altijd een nadeel hoeft te zijn blijkt uit het feit dat we heerlijk hebben gegeten. Op onze kamer lezen we nog wat want we hebben geen tv!
Kmstand: 4144

We ontbijten hier in het park bij het zelfbedieningsrestaurant. Het spek en ei met toast geven ons een goede bodem voor onze wandelingen vandaag. We hebben gisteren gehoord dat vanwege de bosbranden bij Durango onze geplande trip met de stoomlocomotief van morgen niet zal doorgaan. We telefoneren van hieruit naar Durango en reserveren dan maar een kortere rit die wel doorgaat. Als eerste gaan we vandaag naar Spruce Tree house. Deze rotswoning van de anazasi-indianen is de derde grootste in dit park. Om hier te komen daalt een wandelpad af in de canyon. De Cliff dwelling ligt verscholen onder een overhangende rots.

Het is prachtig om te zien hoe ze achthonderd jaar geleden met beperkte middelen op deze verborgen plek een dorp hebben gebouwd. Er zijn hier nu gelukkig nog niet zo veel toeristen zodat we alles op ons gemak kunnen bekijken. Hierna wandelen we terug omhoog naar de top van de canyon. Vervolgens rijden we nog langs een aantal uitzichtpunten van andere pueblo's. Om 11 uur melden we ons bij de Park ranger voor de begeleide tour langs Cliff Palace. We dalen met de hele groep over een rotspad en een ladder af. We verzamelen bij Cliff Palace waar de ranger verteld over de historie, de ontdekking en het dagelijks leven in deze pueblo. Het is indrukwekkend om van zo dichtbij te zien hoe groot deze cliff dwelling is.

Na ruim een uur beginnen we weer aan onze tocht naar boven. We moeten weer tussen twee rotsen over een heel smalle trap en vervolgens over 3 tussen de rotsen ingeklemde ladders omhoog. Eenmaal boven zijn we toe aan een picknick. Dus zoeken we een tafel in de schaduw en eten onze broodjes. Hierna rijden we via een lange, natuurlijk bochtige weg naar Wetherhill Mesa. Daar aangekomen blijkt de trolleybus net vertrokken. Het programma in dit gedeelte van het park is niet aantrekkelijk genoeg om te wachten op de volgende dus keren we terug. Het is nu langzaam tijd om op weg te gaan naar Durango. Rond 14.00 uur rijden we Mesa Verda uit. Na een korte tijd is het landschap veel groener en bergachtiger geworden. Naar Durango is het ongeveer een uurtje rijden. Als eerste rijden we even naar het station om onze treintickets om te ruilen daarna moeten we naar de andere kant van dit stadje voor ons Days Inn hotel. Op de heuvels tegenover het hotel zien we rookpluimen omhoog stijgen.

Helikopters vliegen rond met watertanks om het vuur te blussen. In het stadje zijn grote parkeerterreinen gereserveerd voor het gereedschap en de tentjes van de brandweerlieden. Als we later door Durango lopen lijkt het leven hier gewoon door te gaan. De straatjes van het historische centrum worden tegen etenstijd druk bewandeld. Onze keus valt vanavond op de plaatselijke chinees. Hierna laat Linda tijdens het slenteren haar oog vallen op een winkeltje met ambachtelijke chocolade. De 'Yuppie Stick' met karamel, nootjes en 3 kleuren chocolade is deliscous en vult goed.
Kmstand 4327