Dag 12 Donderdag 12 juni


Als we vertrekken is de lucht al strak blauw en het zonnetje schijnt. We verlaten Sol duc en komen weer langs Lake Crescent.
Het ligt er nu prachtig bij in het zonnetje met de laatste flarden wolken aan de toppen van de bergen.
Terug in Port Angeles gaan we bij het Visitor center vragen of het weer op Hurricane Ridge vandaag beter is dan dinsdag.
Het heeft zich geloond het programma om te gooien,de weg boven is sneeuwvrij en de temperatuur is aangenaam.
Tijdens de 25 kilometer lange weg naar boven (5242 ft) wisselen de adembenemende uitzichten zich af.
Boven op de top heb je bijna een 360 graden uitzicht op besneeuwde toppen.

Lake Crescent
Hurricane ridge
We wandelen wat rond en maken veel foto’s. Het is voor het eerst deze vakantie dat we hier bovenop de berg, buiten eten.
Op een picknickbank met geweldig uitzicht smaakt het prima.
Picknicken lekker buiten
Hurricane ridge
Bram en Linda kijkend naar de bergen
Koen heeft vandaag niet zo’n best humeurtje, hij luistert niet en is erg luidruchtig; moe?
Als we hierboven nog een meadow trail lopen is hij erg ontevreden in de rugdrager. We korten de trail in, zeker als hij erg steil en besneeuwd wordt.
Op de weg terug naar beneden slapen Bram en Koen iets meer dan een half uur.
In Port Angeles rijden we even naar de haven om te zien waar we morgen voor de ferry moeten zijn.
Even buiten het stadje stoppen we bij Salt Creek county park.
We willen nog even aan het strand wandelen maar door de grote stenen is het niet geschikt voor de kinderen.
Gelukkig is er wel een leuke speeltuin zodat ze zich daar lekker kunnen uitleven.
De kust
DE stenen aan de kust

We eten hier nog even wat fruit en rijden dan naar de Elwha dam camping.
Deze was zo goed bevallen dat we er nog graag een keertje terugkeren. We laten onze gastank bijvullen en wisselen kwartjes voor de was.
Bram helpt Richard goed met het aansluiten van de camper en het leegmaken van de afvaltanks. Koen scharrelt binnen rond terwijl Linda kookt.
Bram was gisteren al rood gekleurd bij de Hot springs, vandaag heeft hij er bovenop Hurricane ridge nog een tintje bij gekregen.
We zijn hem vergeten in te smeren en hebben ook geen after-sun meegenomen. Dan maar met Zwitsal insmeren.
Zuchtend valt hij toch in slaap. Als de wasdroger eindelijk klaar is gaan we op tijd naar bed omdat we er morgen vroeg uit moeten.


Kmstand: 1780km

Dag 13 Vrijdag 13 juni


Zelfs al voor onze wekker om 6.30u gaat horen we campers wegrijden. We staan vervolgens gezamenlijk in  de rij voor het veer naar Victoria (Canada).
Eenmaal aan boord gaan we naar boven aan dek. De oversteek zal zo’n 1.5 uur duren en we gaan al snel naar binnen. Aan de voorkant van het schip is er behoorlijk wat deining en voor Linda haar gevoelige maag verhuizen we naar het overdekte terras aan de achterkant . Het is hier een stuk rustiger en met als bonus een prachtig uitzicht. De bergen van Olympic Nat park komen boven de wolken uit.

Met de veerboot terug naar Vancouver island
Met de veerboot terug naar Vancouver island
Als we in Victoria weer op Canadese grond staan zijn we gelukkig zo door de douane heen en hoeven dit keer geen fruit in te leveren.
We rijden in een lange rechte weg de stad uit. Even buiten de stad willen we bij Goldstream Prov park stoppen voor een korte wandeling.
Door de slechte bewegwijzering staan we eerst op de camping terwijl het park verderop langs de highway ligt.
Eenmaal daar aangekomen is de parkeerplaats klein en ver vol terwijl er ook voor betaald moet worden.
We wandelen helemaal naar het Visitor center, een trail op zich, om tot de ontdekking te komen dat “onze” trail gesloten is. Niet zo’n beste ervaring.
We rijden verder langs de highway en stoppen in Duncan voor een aantal noodzakelijke boodschappen, benzine, pinnen en aftersun.
Dit heeft weer even geduurd en het is eigenlijk tijd om te lunchen maar een picknickplaats is hier niet te vinden.
Aangekomen in Chemainus eten we snel iets op de vuist. Dan wandelen we in het zonnetje langs de knusse winkeltjes en mooie muurschilderingen in het stadje.
Muurschildering
Muurschildering
Het uitzicht in de baai is wederom mooi en de kinderen kunnen hier even in de speeltuin spelen.
De Baai in Chemainus
Bram en Koen spelend

We wandelen terug het stadje in en eten, net voor sluitingstijd, buiten op een terrasje.
Net buiten het stadje stoppen we bij camping Country Maples.
Nu we niet zelf koken hebben we nog ruim de tijd om even rond te lopen, wat te spelen, douchen en in de camper boekjes te lezen.


Kmstand: 1900km

Dag 14 Zaterdag 14 juni


We hebben een beetje een onrustige nacht gehad. Bram had last van zijn zonnebrand en Koen droomde erg onrustig.
Het is pas half negen als wij wakker worden. Na het ontbijt en een telefoontje naar huis is het rond 10 uur als we wegrijden.
Onze eerste stop is Little Qualicum Falls Provincial park. Ook hier moet  het parkeren betaald  worden maar het loont de moeite. In een goed begaanbare trail lopen we samen van de lower naar de upper fall en zien hoe de rivier zich een weg baant door de kloof. Koen en Bram lopen deze helemaal zelf en hebben er veel plezier in. Het is aangenaam weer en Bram vindt het geweldig dat we bij de picknicktafel wat fruit, snoep en sap hebben.

Little Qualicum Falls Provincial park.
Picknicken
Bram, Koen en Richard wandelend
Een klein stukje rijden verderop ligt Macmillan Prov.park. Voordat we hier gaan wandelen eten we eerst in de camper.
Aan beide kanten van de weg lopen verschillende trails. Als eerste lopen  we de Cathedral Grove trail langs de gigantische red cedars.
Overal in, op en over is voor Bram en Koen weer erg leuk.
Nog even aan de andere kant een stukje van de old Grove trail en dan slaat de vermoeidheid echt toe.
Bram en Koen
Groepsfoto
Terwijl wij door Port Alberni rijden, niet echt interessant, slapen Bram en Koen.
De camping in Sproat Lake Prov.park is snel gevonden.
We hebben geluk dat we er al om 15.30u zijn want er zijn maar een paar vrije plaatsen in de buurt van het meer.
Het duurt nog een uur voordat Bram, zittend in zijn autostoel, wakker wordt.
Wij rusten ook wat en Richard verkend de omgeving.  Nadat we samen buiten koffie drinken lopen we naar het meer; geweldig uitzicht.
Sproat lake
Bram aan Sproat lake

De kinderen vermaken zich prima met het gooien van stokjes en steentjes in het meer.
Op aandringen van Bram eten we onze broodjes hamburger buiten, het is inderdaad nog altijd lekker.
We hebben inmiddels ook hout gekocht bij de rondrijdende park ranger.
Als de kinderen in bed liggen proberen we met niet meer dan een aansteker ons vuurtje aan te steken. De brochures die we niet meer nodig hebben , moeten er aan te pas komen om het vuur aan te wakkeren.
Als het dan toch goed brandt kunnen we met marsmellows, en lange mouwen en pijpen en anti-mug, genieten van het vuurtje.

Kmstand: 2045km