Dag 10 Dinsdag 31 augustus

Als we na een lekker ontbijt met een eitje buiten komen is het grijs bewolkt en miezerig.
We rijden bij Selfoss de route 1 op richting Vik. Onderweg passeren we de Seljalandsfoss die we straks gaan bezoeken.
Op afstand ziet hij er al spectaculair uit. Dan rijden we langs de Eyjafjallajokull vulkaan.
Er is aan deze kant bijna niet te zien dat hij in april is uit gebarsten.
Er lopen verschillende stroompjes met gesmolten gletsjer water richting zee waar het zwarte as langs de kant is neergeslagen.
We stoppen bij de Skogafoss, deze 60m hoge waterval is een van IJslandse hoogste.
Wij bewonderen van kortbij hoe het water naar beneden stort.
Richard wandelt het korte steile pad naar boven om van bovenaf de waterval en het uitzicht te bewonderen.

 

De bewolking is blijven hangen en als we bij Vik op het zwarte strand wandelen ziet het er mysterieus uit.
Er is flinke golfslag en vooral Bram vindt dat geweldig.
Het voor de golven uitrennen gaat een tijdje goed totdat het water in de schoenen staat.
Tegen de rotsen beuken de golven omhoog en de vogels vliegen af en aan naar hun nesten in de hogere rotswanden.
De temperatuur is aangenaam en het waait bijna niet dus we eten onze broodjes bij de picknickbank aan het strand op.

Hierna rijden we een stukje terug naar Dyrhόlaey. Dit is een 120 hoge kaap met een groot gat.
Het is het zuidelijkste puntje van IJsland. De golfslag op dit strand is nog hoger en de rotsen hebben prachtige grotten gevormd.
De golven spatten uiteen op de rotsen in de branding.
We nemen het pad dat steil omhaag gaat naar de vuurtoren om vanaf daar het gat in de rots te kunnen zien.
Maar de bewolking hangt zo laag en het miezert zo hard dat we met veel moeite het gat kunnen zien maar niet veel meer.
Snel terug naar de auto en dan hobbelen we 6km terug naar de verharde weg.
De gaten en kuilen zijn zo talrijk dat het niet lukt er om heen te rijden.
Op de weg terug ontwijken we nog een paar “zelfmoord” vogels die op de weg blijven zitten of rakelings voor de auto doorvliegen.
Bij de Seljalandsfoss die we vanmorgen al zagen liggen stoppen we nu wel.
De waterval is niet zo heel groot maar wel leuk voor de kinderen, omdat je er achter langs kunt lopen.
Het is geen makkelijk pad, het zijn natte modderige rotsblokken die ons achter de waterval brengen maar het is wel leuk om er achter te staan.

Vanaf hier rijden we in 1 keer  door naar Selfoss waar we even bij de Bonus stoppen.
In het huisje begint Linda direct met koken zodat we even na zes uur aan tafel kunnen.
Na het eten zet Linda Bram en Koen onder de douche zodat ze vanavond op tijd naar bed kunnen.
Morgen staan we vroeg op en wordt het een lange dag richting Jökulsarlon

Km gereden 2676

 

Dag 11 woensdag 1 september

Voor het eerst deze vakantie gaat de wekker, om 7 uur nog wel!
Om 8 uur zitten we in de auto om in Selfoss weer met route 1 richting Vik te gaan.
Van daar uit gaan we nog een heel stuk door tot bij Jökulsarlon (340km).
Onderweg zien we donkere wolken,zon,laag hangende wolken/mist (bij Vik) en passeren we tal van landschappen.
Groenbemoste bergen met watervallen, vulkanen, lavavlakte, zandvlakte en tenslotte met zon en blauwe lucht de gletsjers van de Myrdalsjökull en Vatnajökull.

Na ruim 4 uur rijden komen we steeds korter bij de gletsjer maar pas op het allerlaatste moment zien we het gletsjermeer Jökulsarlon. Prachtig drijven de ijsschotten in het meer (15km²).
De van de gletsjer afgekalfde ijsbergen hebben verschillende grootte, kleur en vormen.
De witte, lichtblauwe en grijs/zwarte (vulkanische gruis) worden door de stroom naar zee gevoerd.
We maken een boottocht op het meer met een bootje dat vanaf land het meer in rijdt.
De kinderen vinden het geweldig en zitten in een reddingsvest aan dek.
We zien de prachtige ijsbergen aan ons voorbij trekken en we kunnen niet ophouden met foto’s maken.
Er wordt uitgelegd dat het ijs dat van de gletsjers afkalft al 1000 jaar oud is en nog steeds heel helder is.
Als de kinderen hier een stukje van mogen proeven staan ze gretig vooraan.
De gids wijst op een ijsberg die nog geen uur geleden gekanteld is door het smeltproces of de stroming.
Dit is ook de reden dat er niet te dicht langs gevaren kan worden omdat het grootste deel van de ijsberg natuurlijk onder water zit.

Terug aan land gaan we langs de kant van het meer onze broodjes opeten.
Wat een geweldig uitzicht met een stralend zonnetje.
Hierna lopen we onder de brug door naar de zee en zien daar hoe sprookjesachtig door de mist (van de smeltende ijsbergen) de ijsbergen op het zwarte strand aanspoelen. Ook dit vinden de kinderen weer prachtig.
Ze lopen tussen alle vreemd gevormde ijsschotten door en gooien de kleinere terug in zee terwijl ze de golven ontwijken.
We nemen nog wat zwart zand mee als aandenken en (ijs meenemen kan helaas niet) wandelen terug naar de auto.

Na een klein uurtje rijden stoppen we bij de Svinafellsjökull.
Na 2 km hobbelen en bobbelen en een kort stukje lopen kunnen we van bovenaf op de gletsjer kijken.
De kinderen vinden het jammer dat we er vanaf hier niet op kunnen lopen.
Dan terug in de auto en in 1 ruk door hetzelfde afwisselende landschap , maar nu met veel meer wolken, terug naar Selfoss.
De kinderen amuseren zich gelukkig met Wickie de Viking en Pokemon.
In Selfoss eten we bij KFC en dan terug naar het huisje waar de jongens niet veel later in bed liggen.

Km gereden: 3362

Dag 12 Donderdag 2 september

Vanochtend worden we niet wakker van de kinderen maar van een rot vlieg die het op ons voorzien heeft.
We doezelen nog even maar staan dan op om de koffers in te pakken, de bedden op te maken en het huisje te poetsen.
Linda heeft 2 goede hulpjes want Bram stofzuigt en Koen poetst (met een niet al te vochtige doek).
Het duurt even voordat we reisklaar zijn maar dan rijden we richting Reykjavik en Keflavik.
We maken meteen weer kennis met de harde wind op dit schiereiland.
De deuren van de auto moet je goed vasthouden, als je ze open doet anders waaien ze onmiddellijk uit je handen.
We leveren eerst bij het vliegveld ons linnengoed in, zodat we wat minder bagage in de auto hebben,
Vanaf hier is het nog maar een klein stukje tot bij de bekende Blue lagoon.
Om er te komen rijden we al een heel stuk met alleen lavavelden om ons heen.
Dan ineens zien we het dampende blauwwitte water tussen de zwarte lavarotsen.
Als Linda uit de auto stapt om er foto’s van te maken moet ze moeite doen om het fototoestel stil te houden en niet om te waaien.
Binnen ziet alles er stijlvol uit. Het water is heerlijk warm maar midden in de lagune waait het zo hard dat er zelfs golven op het water zijn. Linda probeert het masker van silica sediment dat ontstaat in dit water met een zoutpercentage van wel 12.5%.
We blijven wat in de luwte en de kinderen smeren ons nog verder in.
Na een uur of twee vinden de kinderen het goed geweest en gaan we lekker douchen.
In de auto eten we onze broodjes en knakworstjes op.

 

We rijden dan naar Reykjavik en zoeken met een zeer korte routebeschrijving ons hotel.
Boven verwachting rijden we er in één keer naartoe. Onderweg valt eerst Bram in slaap en in de laatste kilometers Koen.
Koen is ook niet meer wakker te krijgen. We laden eerst onze koffers uit en brengen die naar onze kamer.
We hebben een heel ruime family room in het Cabin hotel aan de rand van het centrum.
Met  alle spullen op zijn plek willen we eerst een uurtje rusten voordat we verder gaan.
Maar al na 2 minuten liggen we met zijn 3-en te luisteren hoe Richard snurkt. Tot Koen zegt; pappa, wakker worden je snurkt zo hard!
De kinderen kijken even tv terwijl wij de losse spullen uit de auto een plekje geven in de koffers.
We parkeren de auto in het centrum en wandelen wat langs de winkeltjes.
We kopen wat laatste souvenirs en als het al te hard begint te regenen gaan we terug naar de auto.
We rijden naar de rand van de stad waar we bij aankomst al een Fridays hadden zien liggen, ons favoriete vakantierestaurant.
We eten lekkere sparerib en steak en ook voor de kinderen een ijsje als toetjes.
De kinderen spelen nog even in het grote winkel/amusement centrum waarin het restaurant ligt.
Het is inmiddels donker als we terug naar het hotel rijden.
Niet veel later liggen we allemaal in bed want we moeten morgen erg vroeg op.

 

km gereden: 3577

 

Dag 13 Vrijdag 3 september

Om 4.45u!! loopt de wekker af. Gelukkig heeft er niemand gesnurkt vannacht maar toch hebben we allemaal niet veel zin om op te staan.
Al voor 5.30u zitten we in de auto richting vliegveld.
Het is nog net donker en heel rustig als we de stad uitrijden.
Nog even de tank volgooien en dan leveren we de auto in bij de Avis Car return kmstand 3625
Hun shuttle bus levert ons binnen een paar minuten af op het vliegveld.
De rij aan de balie is lang maar wij halen onze e-tickets uit de automaat en geven  onze koffers af.
Nog even zoeken waar de tax return is maar daarvoor moeten we eerst door de Security check.
Het gaat nu heel wat strenger dan op de heenreis.;  schoenen, riemen, kettinkjes moeten uit.
Alle vloeistoffen moeten eruit, kinderbekers moeten leeg. Dan kunnen we verder en halen we eerst een broodje als ontbijt.
Dan wordt de Tax-refund (btw voordeel) bijgeschreven op de creditcard.
Als we de laatste losse kronen besteden zien we dat we ons moeten haasten om op tijd in het vliegtuig te zijn.
Als laatste rennen we de gate binnen en 10 minuten later stijgen we op.
De vlucht gaat weer vlot, de kinderen krijgen snel wat te eten en drinken en met een filmpje zijn ze lang zoet.
Om 13.45u Nederlandse tijd landen we op schiphol.
De koffers rollen al snel op de band en niet veel later brengt de trein ons richting Limburg.
Om 17.00u stopt de taxi voor de deur en een uur later zijn de koffers uitgepakt, staat de wasmachine aan en eten we een bordje chinees.
S ‘avonds bekijken we onze foto’s op de computer en beleven we IJsland nog even opnieuw